Άιντε, καρδιά, αρματώνου! Τί ξαργούμε το φοβερό, μοιρογραμμένο κρίμα να το πράξουμε; Εμπρός, δόλιο μου χέρι πάρε το ξίφος, πάρε το! Πορεύου για το ξεκίνημα θλιμένης ζήσης, και μη δειλιάζεις, μη θυμάσαι αν είναι τα τέκνα αυτά χιλιάκριβα περίσσια, και πώς τα γέννησες εσύ· την ώρα ετούτη καν, τους γιους σου ξέχασε τους, κ' ύστερα θρήνα! Τί, κι αν τους σκοτώσεις, αγαπημένοι σου είταν απ' τη φύση— κ' εγώ θάν είμαι μιά δυστυχισμένη!

Deathly Seduction

Deathly Seduction

Άγγελοι χάραξαν δρόμο για την αγκαλιά σου, νεράιδες άκουσαν το κάλεσμα σου, αστέρια ερωτεύτηκαν με τ' άγγιγμα σου, μάγισσες υποσχέθηκαν να με φέρουν κοντά σου...

Καληνύχτα...


«Α, φεύγεις; Καληνύχτα.» Όχι, δε θαρθω. Καληνύχτα. εγώ θα βγω σε λίγο. Ευχαριστώ. Γιατί επιτέλους, πρέπει να βγω από αυτό το τσακισμένο σπίτι. Πρέπει να δω λιγάκι πολιτεία, -όχι, όχι το φεγγάρι - την πολιτεία με τα ροζιασμένα χέρια της, την πολιτεία του μεροκάματου, την πολιτεία που ορκίζεται στο ψωμί και στη γροθιά της την πολιτεία που όλους μας αντέχει στην ράχη της με τις μικρότητές μας, τις κακίες, τις ώχτρες μας, με τις φιλοδοξίες, την άγνοιά μας και τη γερατειά μας,-να ακούσω τα μεγάλα βήματα της πολιτείας, να μην ακούω πια τα βήματά σου μήτε τα βήματα του Θεού, μήτε και τα δικά μου βήματα. Καληνύχτα.

Τρίτη 30 Αυγούστου 2011

Zülfü Livaneli - Leylim Ley

Döndüm daldan kopan kuru yapraða
Leylim Ley
Seher yeli daðýt beni kýr beni
Leylim Ley
Götür tozlarýmý burdan uzaða
Leylim Ley
Yarin çýplak ayaðýna sür beni
Leylim Ley, Leylim Ley
Ayýn þavký vurur sazým üstüne
Leylim Ley
Söz söyleyen yoktur sözüm üstüne
Leylim Ley

Μπαγλαμάς και ...Üsküdar'a Giderken


Χασικλίδικα: Πέντε χρόνια δικασμένος Βαγγέλης Παπάζογλου

Πέντε χρόνια δικασμένος μέσα στο γεντί κουλέ
από το πολύ σεκλέτι το 'ριξα στον αργιλέ
φύσα ρούφα τράβα τονε πάτα τονε κι άναφτονε
φύλα τσίλιες για τους βλάχους κείνους τους δεσμοφυλάκους

Μάγισσες φέρτε βότανα (πρώτη εκτέλεση)

Μάγισσες φέρτε βότανα
τον πόνο μου να γιάνω
την έπαθα κι αγάπησα
μα δεν το ξανακάνω.

Μάγισσες το κορίτσι μου

τώρα δε μ’ αγαπάει
με γέλασε με πρόδωσε
με ξέχασε και πάει.

Η κατάρα της μάγισσας

Η κατάρα της μάγισσας.
Το τραγούδι είναι γνωστό και ως "της μάγισσας η κόρη".
Σύνθεση του Στ. Τζουανάκου το 1952.
Τραγουδά ο συνθέτης μαζί με τον Γ. Τατασόπουλο


Ένα παιδί, μοναχοπαίδι, αγόρι
ξεμυάλισε της μάγισσας την κόρη
κι αφού τη γλέντησε, αγκάλιασε μιαν άλλη
κι η μάνα της κατάρα του ΄δωσε μεγάλη.

"Ποτέ αγάπη εσύ να μη χαρείς,
καταραμένος να΄σαι όσο ζεις."

Δευτέρα 29 Αυγούστου 2011

Το φαί σου, την Τι βι σου κι άι...


Tanımadığım Ten. Ahmet Aslan


Άνοιξε πέτρα!


"Στην θάλασσα της αγάπης εξαγνίζουμε το εγώ μας.."

Τετρακτύς.

“ΟΥ ΜΑ ΤΟΝ ΑΜΕΤΕΡΑ ΓΕΝΕΑ ΠΑΡΑΔΟΝΤΑ ΤΕΤΡΑΚΤΥΝ ΠΑΓΑΝ ΑΕΝΑΟΥ ΦΥΣΙΟΣ ΡΙΖΩΜΑΤΑ ΕΧΟΥΣΑΝ”.

Δάκρυα...

Τα μάτια δεν βλέπουν καλά τον Θεό παρά μόνο μέσα από τα δάκρυα.

Che Sparta!

Che Sparta!

Περί της Ελληνικής...Νικηφόρου Βρεττάκου το ανάγνωσμα.



«Όταν κάποτε φύγω από τούτο το φώς θα ελιχθώ προς τα πάνω, όπως ένα ποταμάκι που μουρμουρίζει. Κι αν τυχόν κάπου ανάμεσα στους γαλάζιους διαδρόμους συναντήσω αγγέλους, θα τους μιλήσω Ελληνικά, επειδή δεν ξέρουνε γλώσσες. Μιλάνε Μεταξύ τους με μουσική».

Νικηφόρος Βρεττάκος.

Παρασκευή 26 Αυγούστου 2011

Ελευθερία.

«Ελευθερία» = «παρά το ελεύθειν όπου ερά» =
το να πηγαίνει κανείς όπου αγαπά 
«Ετυμολογικόν Μέγα»
 
Ο πίνακας είναι του Γ Κοεμτζόπουλου

Π όπως 3,14

ΤΟ ΓΑΡ ΣΟΦΟΤΑΤΟΝ ΤΩΝ ΟΝΤΩΝ ΕΣΤΙΝ Ο ΑΡΙΘΜΟΣ 

-''τι δεύτερον εις σοφίαν'' 
-''o τοις πράγμασιν τα ονόματα θέμενος''

Πυθαγόρειοι

Μαμά...

'Μαμά όταν ήμουν αόρατος με έβλεπα;'
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Θανατική Ποινή:Δεν μου αξίζει να ζω σε έναν κόσμο που ακόμη ο Άνθρωπος σκοτώνει τον Άνθρωπο.

Θανατική Ποινή:Δεν μου αξίζει να ζω σε έναν κόσμο που ακόμη ο Άνθρωπος σκοτώνει τον Άνθρωπο.
Amnesty international. Stop Death Penalty

Et in Arcadia Ego

Et in Arcadia Ego