Ο Κώστας Χαραλαμπίδης γεννήθηκε το 1946 στην Κατερίνη Πιερίας. Από το 1971 έως το 1976, σπουδάζει ζωγραφική στην Εθνική Σχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού (Ecole Nationale des Beaux Arts de Paris) και μετά το τέλος των σπουδών του αποφασίζει να εγκατασταθεί μόνιμα στη Γαλλία. Ενώ, εξασκεί με επιτυχία τη ζωγραφική ως επάγγελμα, η προσωπική του ανάγκη να διευρύνει τις γνώσεις του πάνω στην τέχνη, τον οδηγεί στο να συνεχίσει τις σπουδές του. Έτσι, για τα επόμενα χρόνια παρακολουθεί μαθήματα στο εργαστήριο του Μουσείου του Λούβρου, στο τμήμα γκραβούρας στην Σχολή Καλών Τεχνών της Σεβίλλης, στο τμήμα λινοτυπίας και μεταξοτυπίας στο Νεγύ-σουρ-Μαρν, Πολιτιστικό Κέντρο του Σαλβ. Αλλάντ, και στο τμήμα λιθογραφίας στο Νοζέντ-σουρ-Μαρν. Από το 1975 έως και σήμερα, τα έργα του έχουν παρουσιασθεί επανειλημμένως σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στη Γαλλία και στην Ελλάδα και κάποια από αυτά εκτίθενται μόνιμα σε μουσεία και σε ιδιωτικές συλλογές των δύο αυτών χωρών. Το 1985 τιμήθηκε με το πρώτο βραβείο La Main d’ Or του Ινστιτούτου Ακαδημίας του Παρισιού και το 1998 με το πρώτο βραβείο Bordeaux της 5ης Διεθνής Έκθεσης – Γαλλία- Ελλάδα- Τουρκία στο Σαν-Λουμπέ.
Το έργο Τιμή στον Γ. Σεφέρη (1989) του Κώστα Χαραλαμπίδη, όπως και τα περισσότερα του έργα, είναι ζωγραφισμένο με την τεχνική του ‘trompe-l’ oeil’. Ο ορισμός αυτός είναι γαλλικός όρος και σημαίνει η τεχνική της οφθαλμαπάτης. Η τεχνική αυτή, η οποία απαιτεί από τον καλλιτέχνη να αξιοποιήσει στο μέγιστο δυνατόν τη δεξιοτεχνία του και τις σχεδιαστικές του ικανότητες, αποσκοπεί στο να δημιουργήσει την ψευδαίσθηση στον θεατή, ότι αυτό που βλέπει δεν είναι μια απεικόνιση δύο διαστάσεων, αλλά το πραγματικό αντικείμενο. Αυτού του είδους η τεχνοτροπία χρησιμοποιήθηκε από πολλούς και σημαντικούς ζωγράφους όλων των εποχών που θέλησαν να καταπλήξουν τον θεατή ‘εξαπατώντας’ τον και παράλληλα εκφράζοντας το χιούμορ τους. Έργα βασισμένα σε αυτήν την τεχνική συναντούμε στην Αρχαία Ελλάδα, στην Αναγέννηση, μέχρι και σήμερα, κυρίως από Σουρεαλιστές, αλλά και από πολλούς άλλους μοντέρνους καλλιτέχνες. Ο Κώστας Χαραλαμπίδης βρήκε τον εαυτό του σ’ αυτήν την τεχνοτροπία και όπως ο ίδιος έχει μιλήσει για την τέχνη του: «Με το ‘trompe-l’ oeil’ προσπαθώ στα έργα μου να ξεγελάσω το θεατή πως αυτά που βλέπει είναι αληθινά και συγχρόνως να δώσω μηνύματα, να παρουσιάσω την αληθινή πραγματικότητα και να εκφράσω δια μέσα του τύπου (εφημερίδων-περιοδικών), αντικειμένων κλπ., αυτά που αισθάνομαι, βλέπω ακούω και πιστεύω».
Το έργο Τιμή στον Γ. Σεφέρη (1989) του Κώστα Χαραλαμπίδη, όπως και τα περισσότερα του έργα, είναι ζωγραφισμένο με την τεχνική του ‘trompe-l’ oeil’. Ο ορισμός αυτός είναι γαλλικός όρος και σημαίνει η τεχνική της οφθαλμαπάτης. Η τεχνική αυτή, η οποία απαιτεί από τον καλλιτέχνη να αξιοποιήσει στο μέγιστο δυνατόν τη δεξιοτεχνία του και τις σχεδιαστικές του ικανότητες, αποσκοπεί στο να δημιουργήσει την ψευδαίσθηση στον θεατή, ότι αυτό που βλέπει δεν είναι μια απεικόνιση δύο διαστάσεων, αλλά το πραγματικό αντικείμενο. Αυτού του είδους η τεχνοτροπία χρησιμοποιήθηκε από πολλούς και σημαντικούς ζωγράφους όλων των εποχών που θέλησαν να καταπλήξουν τον θεατή ‘εξαπατώντας’ τον και παράλληλα εκφράζοντας το χιούμορ τους. Έργα βασισμένα σε αυτήν την τεχνική συναντούμε στην Αρχαία Ελλάδα, στην Αναγέννηση, μέχρι και σήμερα, κυρίως από Σουρεαλιστές, αλλά και από πολλούς άλλους μοντέρνους καλλιτέχνες. Ο Κώστας Χαραλαμπίδης βρήκε τον εαυτό του σ’ αυτήν την τεχνοτροπία και όπως ο ίδιος έχει μιλήσει για την τέχνη του: «Με το ‘trompe-l’ oeil’ προσπαθώ στα έργα μου να ξεγελάσω το θεατή πως αυτά που βλέπει είναι αληθινά και συγχρόνως να δώσω μηνύματα, να παρουσιάσω την αληθινή πραγματικότητα και να εκφράσω δια μέσα του τύπου (εφημερίδων-περιοδικών), αντικειμένων κλπ., αυτά που αισθάνομαι, βλέπω ακούω και πιστεύω».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου