Άιντε, καρδιά, αρματώνου! Τί ξαργούμε το φοβερό, μοιρογραμμένο κρίμα να το πράξουμε; Εμπρός, δόλιο μου χέρι πάρε το ξίφος, πάρε το! Πορεύου για το ξεκίνημα θλιμένης ζήσης, και μη δειλιάζεις, μη θυμάσαι αν είναι τα τέκνα αυτά χιλιάκριβα περίσσια, και πώς τα γέννησες εσύ· την ώρα ετούτη καν, τους γιους σου ξέχασε τους, κ' ύστερα θρήνα! Τί, κι αν τους σκοτώσεις, αγαπημένοι σου είταν απ' τη φύση— κ' εγώ θάν είμαι μιά δυστυχισμένη!

Deathly Seduction

Deathly Seduction

Άγγελοι χάραξαν δρόμο για την αγκαλιά σου, νεράιδες άκουσαν το κάλεσμα σου, αστέρια ερωτεύτηκαν με τ' άγγιγμα σου, μάγισσες υποσχέθηκαν να με φέρουν κοντά σου...

Καληνύχτα...


«Α, φεύγεις; Καληνύχτα.» Όχι, δε θαρθω. Καληνύχτα. εγώ θα βγω σε λίγο. Ευχαριστώ. Γιατί επιτέλους, πρέπει να βγω από αυτό το τσακισμένο σπίτι. Πρέπει να δω λιγάκι πολιτεία, -όχι, όχι το φεγγάρι - την πολιτεία με τα ροζιασμένα χέρια της, την πολιτεία του μεροκάματου, την πολιτεία που ορκίζεται στο ψωμί και στη γροθιά της την πολιτεία που όλους μας αντέχει στην ράχη της με τις μικρότητές μας, τις κακίες, τις ώχτρες μας, με τις φιλοδοξίες, την άγνοιά μας και τη γερατειά μας,-να ακούσω τα μεγάλα βήματα της πολιτείας, να μην ακούω πια τα βήματά σου μήτε τα βήματα του Θεού, μήτε και τα δικά μου βήματα. Καληνύχτα.

Παρασκευή 25 Μαρτίου 2011

Πέρα στο θολό ποτάμι...


Πέρα στο θολό ποτάμι
έσκυψε η νύχτα να λουστεί.
Έτσι και η όμορφη Μπελίσα
μ' ένα φιλί θα δροσιστεί.

Πάνω στο πέτρινο γεφύρι
κάθεται η νύχτα δροσερή.
Έτσι και η όμορφη Μπελίσα
στον κήπο θα τον καρτερεί.

Ένα πανέμορφο τραγούδι από την αξεπέραστη Φλερύ Νταντωνάκη... σε μουσική Χατζηδάκι
"Μεγάλος Ερωτικός" ο δίσκος στον οποίο βρίσκεται... σε στίχους του Νίκου Γκάτσου, και είναι εμπνευσμένο από το θεατρικό έργο του Lorca: "Don Perlimplín and Belisa", μια ρομαντική ιστορία αγάπης γεμάτη θλίψη και υγρασία..σαν θολό ποτάμι..

Αναρτήθηκε από στις
Ετικέτες , , ,

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Θανατική Ποινή:Δεν μου αξίζει να ζω σε έναν κόσμο που ακόμη ο Άνθρωπος σκοτώνει τον Άνθρωπο.

Θανατική Ποινή:Δεν μου αξίζει να ζω σε έναν κόσμο που ακόμη ο Άνθρωπος σκοτώνει τον Άνθρωπο.
Amnesty international. Stop Death Penalty

Et in Arcadia Ego

Et in Arcadia Ego