Ο Αγάπιος καλές και ακριβές μου, όπως θα χετε ήδη ψυχανεμιστεί, μας έχει αφήσει χρόνους και καιρούς, εδώ και πολλούς παλιόκαιρους αλλά οι συνταγές και συμβουλές του εξακολουθούν να είναι All Time Classic!
Θα τον πρότεινα πριν το απογευματινό ρόφημα, πάραυτα της πέψεως του φρούτου, αλλά και πριν της κατακλίσεως ωφελεί σε βαθύν και αδιατάραχτον ύπνον.
Για σήμερα διάλεξα μερικές συνταγές για να ξαναδείτε μαλλάκια στο κεφαλάκι του αγαπημένου σας. Που τον πήρατε μακρυμάλλη και σγουρό και σαν έγινε σαν τον Γλόμπο του Κύρου Γρανάζη.
Και σαν γουρούνι έγινε, αλλά αυτό δεν είναι του παρόντος.
Δια να φυτρώσουσι τρίχες, λοιπόν:
Καύσε αβδέλαις, να γένουν σκόνι, την οποίαν βράσε με νερόν έως να φυράνη το τρίτον, και με το νερόν αυτόν άλειφε τον τόπον.
Τράβα βρες βδέλλες, τσούξτες φωτιά, πάρε τη σκόνη τους και βράστην μέχρι να εξατμιστεί το ένα τρίτο του νερού. Με το υγρό αυτό άλειψε τη φαλάκρα του καλού σου, καλή μου και θα ξαναδείς τον τόπο του Κρανίου να μετατρέπεται σε τόπο Χλοερό, σε τόπο Αναπαύσεως.
Βράσε τη φλούδα της πτελέας, ήγουν φτηλιάς με νερόν, και μετ εκείνο αλείφου, έπειτα βάνε απάνω σκόνιν απηγάνου.
Ε! αυτή θα σας πει που την πουλάνε!
Έπαρε ένα αχηναίον και μίαν κολυσαύραν, οπού λέγουν εις την στερεάν γουστερίτσα και ρίζαν καλαμίου κάμε σκόνιν αυτά τα τρία και πρώτον μεν άλειφε με το μέλι τον τόπον, όπου θέλεις να φυτρώσουν αι τρίχες έπειτα βάνε απάνω την άνωθεν σκόνιν.
Ετοιμαστείτε να την ξαναζήσετε!
Απαγάγετε τον καλό σας και τον πείθετε πως είναι για καλό του, άει στο καλό του!
Τον πετάτε σε ένα σκοτεινό δωμάτιο ενός πανάκριβου ξενοδοχείου και ψωνίζετε για την περίσταση πανάκριβα εσώρουχα.
Αν τα οικονομικά σας είναι σαν τα μυαλά σας λειψά, αρκεστείτε στο του βγάλετε τα γυαλιά, οπότε όπου κι αν τον πάτε ότι κι αν φοράτε, χαμπάρι δεν θα πάρει.
Το αυτό και δια τις σπαγκοραμμένες φίλες.
Βάλτε ανάλογη μουσική για να φτιάξετε ατμόσφαιρα και προς θεού όχι Σαλέα. Όποιος πάει στο Μέγαρο δεν είναι και τενόρος.
Αφού τα κάνετε όλα αυτά δέστε τον φαλακρό εραστή σας στο κρεβάτι, καλού κακού. Αυτουνού αλλού θα πάει το μυαλό του, όποτε μην φοβάστε αντίδραση του.
Μπροστά στα έκπληκτα και όλο προσμονή μάτια του, ανοίξτε το φορητό ψυγειάκι σας και βγάλτε από μέσα το βαζάκι με το μέλι. Ανθέων ή κωνοφόρων ουδεμία σημασία έχει. Σάμπως θα το φάτε;
Με αυτό αλείψτε το κεφάλι του. Το πάνω.
Στη συνέχεια με αισθησιακές κινήσεις βγάλτε από το ψυγειάκι τη σαύρα, τον αχινό και την ρίζα του καλαμιού.
Αν αντιδράσει πείτε του ότι περί ορέξεως κολοκυθόπιτα και να κοιτάει το πιάτο του. Άντε του!
Βρείτε τρόπο να τα κάνετε όλα αυτά σκόνη και να τα αλείψετε στο γήπεδο …στο κεφάλι του δηλαδή. Πάντα το πάνω. Δεν πηγαίνουν σε όλα τα κεφάλια οι τρίχες, μονάκριβές μου.
Μέτα παρατήστε τον στην τύχη του και βγείτε για ψώνια. Όταν και Αν τον ξαναθυμηθείτε ή θα χει βγάλει μαλλιά ή εκεί που θα ναι δεν θα τα έχει ανάγκη.
Εσείς το καλό θα το χετε κάνει πάντως!
Το οξύγγι του λούτσου να αλείφεσαι συχνάκις φυτρώνουσι.
Πάμε βόλτα στην αγορά και βρίσκουμε ένα παχύ Λούτσο.
Μη χαίρεσαι αδίκως Μπαρούτουγλου παιδί μου: Ο Λούτσος , ψάρι είναι.
Τον δίνουμε στην μαγείρισσα να του βγάλει το λίπος. Κρατάμε το λίπος και με αυτό αλείφουμε συχνά πυκνά την φαλάκρα του αγαπημένου μας, κρατώντας τις σχετικές αποστάσεις ασφαλείας και τη μυτούλα μας κλειστή μην μείνουμε στον τόπο από τη βρώμα.
Τον δε εναπομείναν στα χέρια της μαγείρισσας Λούτσο τον τρώμε εμείς.
Χωρίς τα περιττά ξύγκια είναι μια χαρά πιάτο για τη δίαιτα μας.
Tip: σε περίπτωση ερωτύλου φαλακρού αγαπημένου, προτείνω το πέταγμα του στις γάτες αμέσως μετά την προαναφερθείσα επάλειψη.
Α! Εννοείται ότι τα κείμενα μου δεν αναδημοσιεύονται χωρίς την υπογραφή μου.
Εδώ τέτοιες καλοσύνες μας είναι άγνωστες.
Εδώ τέτοιες καλοσύνες μας είναι άγνωστες.