Άιντε, καρδιά, αρματώνου! Τί ξαργούμε το φοβερό, μοιρογραμμένο κρίμα να το πράξουμε; Εμπρός, δόλιο μου χέρι πάρε το ξίφος, πάρε το! Πορεύου για το ξεκίνημα θλιμένης ζήσης, και μη δειλιάζεις, μη θυμάσαι αν είναι τα τέκνα αυτά χιλιάκριβα περίσσια, και πώς τα γέννησες εσύ· την ώρα ετούτη καν, τους γιους σου ξέχασε τους, κ' ύστερα θρήνα! Τί, κι αν τους σκοτώσεις, αγαπημένοι σου είταν απ' τη φύση— κ' εγώ θάν είμαι μιά δυστυχισμένη!

Deathly Seduction

Deathly Seduction

Άγγελοι χάραξαν δρόμο για την αγκαλιά σου, νεράιδες άκουσαν το κάλεσμα σου, αστέρια ερωτεύτηκαν με τ' άγγιγμα σου, μάγισσες υποσχέθηκαν να με φέρουν κοντά σου...

Καληνύχτα...


«Α, φεύγεις; Καληνύχτα.» Όχι, δε θαρθω. Καληνύχτα. εγώ θα βγω σε λίγο. Ευχαριστώ. Γιατί επιτέλους, πρέπει να βγω από αυτό το τσακισμένο σπίτι. Πρέπει να δω λιγάκι πολιτεία, -όχι, όχι το φεγγάρι - την πολιτεία με τα ροζιασμένα χέρια της, την πολιτεία του μεροκάματου, την πολιτεία που ορκίζεται στο ψωμί και στη γροθιά της την πολιτεία που όλους μας αντέχει στην ράχη της με τις μικρότητές μας, τις κακίες, τις ώχτρες μας, με τις φιλοδοξίες, την άγνοιά μας και τη γερατειά μας,-να ακούσω τα μεγάλα βήματα της πολιτείας, να μην ακούω πια τα βήματά σου μήτε τα βήματα του Θεού, μήτε και τα δικά μου βήματα. Καληνύχτα.

Πέμπτη 10 Φεβρουαρίου 2011

Μη φύγεις και μου ξεχαστείς

Στον ίσκιο της δάφνης
στο φως της ελιάς
στο κύμα που σβύνει
στην ακρογιαλιά
ορκίσου για πάντα
πως θα μ'αγαπάς

Μη φύγεις και μου ξεχαστείς
σε ξένα χείλη μη σταθείς
βάλε σημάδια για να βρεις
το δρόμο της επιστροφής


Ορκίσου για πάντα
πως θα μ'αγαπάς
στην άκρη του κόσμου
ακόμα κι αν πας
στου ήλιου το χάδι
με μάτια κλειστά
σ'αγγίζω, σε νοιώθω
σε θέλω ξανά

Μη φύγεις και μου ξεχαστείς
σε ξένα χείλη μη σταθείς
βάλε σημάδια για να βρεις
το δρόμο της επιστροφής

Σε στράτα φιδίσια
με ξερολιθιά
καθώς ξεμακραίνεις
μ'αποχαιρετάς
ορκίσου για πάντα
πως θα μ'αγαπάς

Μη φύγεις και μου ξεχαστείς
σε ξένα χείλη μη σταθείς
βάλε σημάδια για να βρεις
το δρόμο της επιστροφής

Ορκίσου για πάντα
πως θα μ'αγαπάς
στη ρότα που βάζεις
κι ανοίγεις πανιά
στους χάρτες του κόσμου
θα γίνω στεριά
λιμάνι και φάρος
και άσπρη εκκλησιά

Μη φύγεις και μου ξεχαστείς
σε ξένα χείλη μη σταθείς
βάλε σημάδια για να βρεις
το δρόμο της επιστροφής

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Θανατική Ποινή:Δεν μου αξίζει να ζω σε έναν κόσμο που ακόμη ο Άνθρωπος σκοτώνει τον Άνθρωπο.

Θανατική Ποινή:Δεν μου αξίζει να ζω σε έναν κόσμο που ακόμη ο Άνθρωπος σκοτώνει τον Άνθρωπο.
Amnesty international. Stop Death Penalty

Et in Arcadia Ego

Et in Arcadia Ego