Τις ώρες που νοιώθω να πνίγομαι μπαίνω στο Χρόνο που δεν έχει Χρόνο και πηγαίνω σε έναν τόπο μη Τόπο κι εκεί συναντώ αγαπημένες φίλες και φίλους βγαλμένους από κείνο το όνειρο που όταν ψηλώνει, ακουμπά στο ταβάνι λίγο πριν κατευθυνθεί στο μισάνοιχτο παραθύρι και γίνει ένα με το ψιλόβροχο της Νύχτας.
Όταν βρεθώ εκεί και έχω τη Σελήνη να γυρνάει στα χαμένα της, συνηθίζω να παίρνω το μονοπάτι που οδηγεί στη θάλασσα μαζί με μια βαθιά ανάσα πριν βυθιστώ στο ασημόμαυρο των νερών της. Τις πρώτες φορές μαζί με την ανάσα έκλεινα και τα μάτια και βρισκόμουν αλλού από ήθελα να πάω..Τότε απλά σεργιανούσα χωρίς σκοπό σε μαγεμένα νερά..Πίσω από τα κλειστά μου βλέφαρα ο κόσμος της θάλασσας με γέμιζε με χρώματα ήχους κι αρώματα… Αχ αυτά τα αρώματα…
Την πρώτη φορά που το μύρισα ξετρελάθηκα. Από την ταραχή μου άνοιξα τα μάτια και κόντεψα να χαθώ. Τα ξανάκλεισα γρήγορα κι άφησα την μυρωδιά να με παρασύρει στον τρελό χορό της… Συνεπαρμένη δεν πρόσεξα το ναυάγιο και μόλις και πρόλαβα το να μην γίνω η καινούργια σημαία στο σπασμένο κατάρτι του. Αναθεματισμένα Ποσειδωνόπουλα! Όπου βρείτε παρατάτε τα παιχνίδι σας!
Τότε την είδα για πρώτη φορά:
Είχε ξαπλώσει νωχελικά το ημίγυμνο κορμί της στο βυθό. Τα χέρια της τα χε βάλει προσκεφάλι στο βράχο που ακούμπαγε το κεφάλι της. Τα σγουρά κόκκινα μαλλιά της ανέμιζαν στο κύμα. Στη μέση της κολιέ με μαργαριτάρια που τα φερε το κύμα από κάποιες Ινδίες μακρινές και στο μέτωπο της διάδημα χρυσές αλυσίδες που Πειρατές της πρόσφεραν δώρισμα για να τους πει την Τύχη τους. Πανέμορφη κι αρχέγονη. Μισή γυναίκα και μισή θάλασσα : η τσιγγάνα γοργόνα Anerada.
Μόλις με κατάλαβε πως την κοιτούσα απορημένη μου καμε νόημα να την πλησιάσω..Άνοιξε το μπαουλάκι που χε απιθωμένο παραδίπλα της κι έβγαλε ένα μικρό ολοστρόγγυλο μπουκαλάκι. Τα γοργονόπουλα που έπαιζαν κοντά μας μεδουσόμπαλες το βάλαν στο σημάδι. Το ένοιωσα να σπάει μα δεν το δα! Η υπέροχη μυρωδιά του αρώματος που βγήκε από το σπασμένο μπουκαλάκι με τύφλωσε. Η Αnerada ξεβολεύτηκε, μάλωσε τα γοργονόπουλα για την απροσεξία τους, φιλώντας τα τρυφερά στα ροζ παλ μαγουλάκια τους και κάθισε δίπλα μου. Άρχισε να μου βγάζει ένα ένα τα μικρά γυαλάκια που χαν εισχωρήσει στο δέρμα μου από το σπασμένο μπουκάλι . Κάθε γυαλάκι που βγαζε ήταν κι ένα μικρό μας γέλιο. Το άρωμα εισχωρούσε μέσα μου και μάλλον ήταν διεγερτικό χαράς γιατί δε θυμάμαι να πόναγα, παρά πολύ αργότερα ,όταν μου χε τα χε βγάλει όλα κι άρχισε να μου διαβάζει φιλοσοφήματα του νου του Σατρ.. ναι τότε ξεκίνησε ο πονοκέφαλος..
Πριν κλείσω τα μάτια και χαθώ στο όνειρο της έδειξα ένα τόσο δα μικρό γυαλάκι..σφηνωμένο χαριτωμένα στο μεσόφρυδο μου..καθώς χανόμουν στον ύπνο προσπάθησα να το αγγίξω θέλοντας να την παρακαλέσω να μου το βγάλει και κεινο..την ένοιωσα να μου τραβά το χέρι για το αφήσω σημάδι της νύχτας που μπήκα στον κόσμο της.
Πέρασαν και κύλησαν οι αιώνες και κάθε που η Σελήνη είναι στα χαμένα της κατεβαίνω στη θάλασσα και περνώ μια βόλτα κι από τη γοργονογειτονιά. Πάντα σταματάω στο κάρο της γοργόνας μάγισσας Anerada.. να μου ρίξει τα χαρτιά, να μου διαβάσει Σατρ να μου δείξει πιώματα και σκόνες, να με κεράσει βότκα που της περίσσεψε από τις προσμίξεις της ή οινόπνευμα καθαρό αν τέτοιο της είναι πρόχειρο και τέλος να ανοίξει το μπαουλάκι της για να μου χαρίσει ολοστρόγγυλα μπουκαλάκια με αρώματα χωρίς ονόματα που πρέπει εγώ να ονοματίσω.. Συνήθως δίνω σε όλα το όνομα της… Εγώ τα ξεχωρίζω πια από τα όνειρα που μου φέρνουν στα μάτια..
Και σήμερα, μετά από 4 απανωτά σφηνάκια με καθαρό οινόπνευμα είπα να σας πω την ιστορία της και να σας χαρίσω ένα από τα ολοστρόγγυλα μπουκαλάκια της. Να το πείτε: Anerada κι όταν το φτιάξετε και το φορέσετε να ρίξετε στη θάλασσα ένα χρυσό νόμισμα, ευχή για την πλανεύτρα τσιγγάνα γοργόνα. Λατρεύει να παίζει με αυτά τις ώρες που νωχελικά ξαπλώνει το ημίγυμνο κορμί της μπροστά από ρημαγμένα ναυάγια…
Anerada
Σε γυάλινο μπουκαλάκι σκουρόχρωμο (τα αιθέρια έλαια ειναι ευαίσθητα στο φως και επηρεάζεται ο χρονος ωρίμανσης του τελικού αποτελέσματος) βάζουμε:
12 σταγόνες αιθέριο έλαιο περγαμόντο
16 σταγόνες ylang ylang
10 σταγόνες κανέλλα
10 σταγόνες βανίλια
6 σταγόνες σανταλόξυλο
Αναμειγνύουμε και αφήνουμε σε σκοτεινό μέρος για όσες περισσότερες μέρες γίνεται. (η Anerada τα αφήνει μια εβδομάδα)
Στην εβδομάδα πάνω, το ανοίγουμε και κάνουμε προσθήκη (αν δεν μας ικανοποιεί το αποτέλεσμα) από τα έλαια που χρησιμοποιήσαμε.
Τέλος, προσθέτουμε το καθαρό οινόπνευμα στην αναλογία που ανέφερα παραπάνω και αφήνουμε ξανα το μειγμα για ωρίμανση σε σκιερό μέρος.
*** αντί για καθαρό οινόπνευμα, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε βότκα υψηλής περιεκτικότητας σε οινόπνευμα.
Σε γυάλινο μπουκαλάκι σκουρόχρωμο (τα αιθέρια έλαια ειναι ευαίσθητα στο φως και επηρεάζεται ο χρονος ωρίμανσης του τελικού αποτελέσματος) βάζουμε:
12 σταγόνες αιθέριο έλαιο περγαμόντο
16 σταγόνες ylang ylang
10 σταγόνες κανέλλα
10 σταγόνες βανίλια
6 σταγόνες σανταλόξυλο
Αναμειγνύουμε και αφήνουμε σε σκοτεινό μέρος για όσες περισσότερες μέρες γίνεται. (η Anerada τα αφήνει μια εβδομάδα)
Στην εβδομάδα πάνω, το ανοίγουμε και κάνουμε προσθήκη (αν δεν μας ικανοποιεί το αποτέλεσμα) από τα έλαια που χρησιμοποιήσαμε.
Τέλος, προσθέτουμε το καθαρό οινόπνευμα στην αναλογία που ανέφερα παραπάνω και αφήνουμε ξανα το μειγμα για ωρίμανση σε σκιερό μέρος.
*** αντί για καθαρό οινόπνευμα, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε βότκα υψηλής περιεκτικότητας σε οινόπνευμα.
Καλή επιτυχία!
2 σχόλια:
υπέροχη η ιστορία της, άραγε το άρωμά της θα είναι το ίδιο υπέροχο??!! αν μετά από τόσα σφηνάκια καταφέρνεις να γράφεις τόσο όμορφα, τότε μάλλον ζηλεύω το μεθύσι σου...φιλάκια πολλά ✿ καλό μήνα ✿
Τα αρώματα της είναι υπέροχα. Αν θελήσεις να τα φτιάξεις θα σε μαγέψουν. Εγώ μπήκα στο μεράκι με μια καινουργια συνταγή της για κανελλα. Καλό κι ευωδιαστό μήνα!
Δημοσίευση σχολίου