Άιντε, καρδιά, αρματώνου! Τί ξαργούμε το φοβερό, μοιρογραμμένο κρίμα να το πράξουμε; Εμπρός, δόλιο μου χέρι πάρε το ξίφος, πάρε το! Πορεύου για το ξεκίνημα θλιμένης ζήσης, και μη δειλιάζεις, μη θυμάσαι αν είναι τα τέκνα αυτά χιλιάκριβα περίσσια, και πώς τα γέννησες εσύ· την ώρα ετούτη καν, τους γιους σου ξέχασε τους, κ' ύστερα θρήνα! Τί, κι αν τους σκοτώσεις, αγαπημένοι σου είταν απ' τη φύση— κ' εγώ θάν είμαι μιά δυστυχισμένη!

Deathly Seduction

Deathly Seduction

Άγγελοι χάραξαν δρόμο για την αγκαλιά σου, νεράιδες άκουσαν το κάλεσμα σου, αστέρια ερωτεύτηκαν με τ' άγγιγμα σου, μάγισσες υποσχέθηκαν να με φέρουν κοντά σου...

Καληνύχτα...


«Α, φεύγεις; Καληνύχτα.» Όχι, δε θαρθω. Καληνύχτα. εγώ θα βγω σε λίγο. Ευχαριστώ. Γιατί επιτέλους, πρέπει να βγω από αυτό το τσακισμένο σπίτι. Πρέπει να δω λιγάκι πολιτεία, -όχι, όχι το φεγγάρι - την πολιτεία με τα ροζιασμένα χέρια της, την πολιτεία του μεροκάματου, την πολιτεία που ορκίζεται στο ψωμί και στη γροθιά της την πολιτεία που όλους μας αντέχει στην ράχη της με τις μικρότητές μας, τις κακίες, τις ώχτρες μας, με τις φιλοδοξίες, την άγνοιά μας και τη γερατειά μας,-να ακούσω τα μεγάλα βήματα της πολιτείας, να μην ακούω πια τα βήματά σου μήτε τα βήματα του Θεού, μήτε και τα δικά μου βήματα. Καληνύχτα.

Τετάρτη 13 Απριλίου 2011

Της καρδιάς μας: Gesi bağlarında (Γκεσί μπαγλαριντά)

Τραγουδούν γυναίκες από την Μπάφρα Ιωαννίνων.
Το χωριό Γκεσί (στα ελληνικά Κασιανή) απέχει 20χμ από την Καισάρεια. Οι Έλληνες κάτοικοι ήταν περίπου 50 οικογένειες. Σύμφωνα με τις πληροφορίες των Καππαδοκών, το τραγούδι είχε 36 στροφές και το ήξεραν όλοι, μικροί μεγάλοι, σε όλη την Καππαδοκία αλλά και ευρύτερα. Είναι τραγούδι καθιστικό, του πόνου, της νοσταλγίας, του ξενιτεμού και της προσμονής του αγαπημένου. Σύγχρονος Τούρκος λαογράφος το έχει καταγράψει σε πέντε παραλλαγές από τις οποίες η μία έχει 110 στροφές. Σύμφωνα με τον Β.Φαρασόπουλο, οι ηλικιωμένοι τουρκόφωνοι Καππαδόκες το τραγουδούσαν άτονα, άρυθμα και ήρεμα και συχνά διαγωνίζονταν ποιός θα το πει καλύτερα.
Οι φωτογραφίες απεικονίζουν την Καισάρεια, "πατρίδα" του τραγουδιού. Το τραγούδι όμως ήταν γνωστό σε όλη την Καππαδοκία, ακόμα και στον Πόντο (Αμάσεια, Σαμψούντα, Πάφρα κλπ). Το τραγουδούν ακόμη τουρκόφωνοι Πόντιοι παλιννοστούντες από την Τσάλκα της Γεωργίας.

Gesi bağlarında annam dolanıyorum
yitirdim yarımı annam aranıyorum
Bir çift selamına dolanıyorum
atma garip annam atma beni dağlar ardına
kimseler yanmasın annam yansın derdime.

Gesi bağlarında gelsin geçilsin
kurulsun masalar ırakı da şarap içilsın
Herkes sevdiğini alsın seçilsin
gel otur yanıma hallarimi söyleyim
halimden bilmiyor ben o yarı neyleyim.

Gesi bağlarında bir top gülüm var
Hey Allah'tan korkmaz sana da bana ölüm var
Ölüm var da şu dünyada zulüm var
atma garip annam atma beni dağlar ardına
kimseler yanmasın annam yansın derdime.

Denize taş atma taş batar gider
kurbette kız verme annam o gider gider

Annayı babayı terk eder gider
gel otur yanıma hallarımı söyleyim
halimden bilmiyor ben o yarı neyleyim

Στου Γκεσί τα αμπέλια τριγυρίζω
έχασα την αγάπη, μάνα μου, και την ψάχνω
Για ένα ζευγάρι χαιρετισμούς τριγυρνάω,
μη με πετάς, μάνα μου, πίσω από τα βουνά
κανένας να μη με κλάψει, η μάνα μου να κλάψει στον πόνο μου.

Στου Γκεσί τα αμπέλια ας έρθουν, ας περάσουν,
ας στρωθούν τραπέζια , ρακί και κρασί ας πιουν
Ο καθένας την αγάπη του ας πάρει, ας διαλέξει
έλα κάθισε δίπλα μου, να σου πω τον πόνο μου,
την αγάπη που δε νιώθει από πόνο τι να την κάνω.

Στου Γκεσί τα αμπέλια έχω ένα μπουκέτο τριαντάφυλλα
Αχ,αθεόφοβε για σένα και για μένα ο θάνατος υπάρχει.
Υπάρχει ο θάνατος σ' αυτό τον κόσμο και ο παιδεμός
μη με πετάς, μάνα μου, πίσω από τα βουνά
κανένας να μη με κλάψει, η μάνα μου να κλάψει στον πόνο μου.

Στη θάλασσα μην πετάς πέτρα, η πέτρα βουλιάζει και φεύγει
στα ξένα κοπέλα μη δίνεις, αυτή χάνεται και φεύγει.

Την μάνα και τον πατέρα εγκαταλείπει και φεύγει
έλα κάθισε δίπλα μου, να σου πω τον πόνο μου,
την αγάπη που δε νιώθει από πόνο τι να την κάνω.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Θανατική Ποινή:Δεν μου αξίζει να ζω σε έναν κόσμο που ακόμη ο Άνθρωπος σκοτώνει τον Άνθρωπο.

Θανατική Ποινή:Δεν μου αξίζει να ζω σε έναν κόσμο που ακόμη ο Άνθρωπος σκοτώνει τον Άνθρωπο.
Amnesty international. Stop Death Penalty

Et in Arcadia Ego

Et in Arcadia Ego