**Welcome to my Utopia**: Φαέθων Αδαμίδης

Άιντε, καρδιά, αρματώνου! Τί ξαργούμε το φοβερό, μοιρογραμμένο κρίμα να το πράξουμε; Εμπρός, δόλιο μου χέρι πάρε το ξίφος, πάρε το! Πορεύου για το ξεκίνημα θλιμένης ζήσης, και μη δειλιάζεις, μη θυμάσαι αν είναι τα τέκνα αυτά χιλιάκριβα περίσσια, και πώς τα γέννησες εσύ· την ώρα ετούτη καν, τους γιους σου ξέχασε τους, κ' ύστερα θρήνα! Τί, κι αν τους σκοτώσεις, αγαπημένοι σου είταν απ' τη φύση— κ' εγώ θάν είμαι μιά δυστυχισμένη!

Καληνύχτα...

«Α, φεύγεις; Καληνύχτα.» Όχι, δε θαρθω. Καληνύχτα. εγώ θα βγω σε λίγο. Ευχαριστώ. Γιατί επιτέλους, πρέπει να βγω από αυτό το τσακισμένο σπίτι. Πρέπει να δω λιγάκι πολιτεία, -όχι, όχι το φεγγάρι - την πολιτεία με τα ροζιασμένα χέρια της, την πολιτεία του μεροκάματου, την πολιτεία που ορκίζεται στο ψωμί και στη γροθιά της την πολιτεία που όλους μας αντέχει στην ράχη της με τις μικρότητές μας, τις κακίες, τις ώχτρες μας, με τις φιλοδοξίες, την άγνοιά μας και τη γερατειά μας,-να ακούσω τα μεγάλα βήματα της πολιτείας, να μην ακούω πια τα βήματά σου μήτε τα βήματα του Θεού, μήτε και τα δικά μου βήματα. Καληνύχτα.

Σάββατο 17 Ιανουαρίου 2009

Φαέθων Αδαμίδης

Φαέθων Αδαμίδης!

Κορίτσια, δεν είναι Θεός τουλάχιστον;

Τραγουδάει φέτος με την Κατερίνα Κούκα και τη Λένα Αλκαίου στα 13 φεγγάρια! Φεγγάρι μου!

Τώρα αν εγώ σας πω ότι ο...Θεός είναι αδελφός της κολλητής μου, μη μου ζητήσετε το κινητό του!

Και γονατιστές να ρθείτε ΔΕΝ το δινω! Κάποια πράγματα τα κρατάμε για τον εαυτό μας! χιχιχι!

3 σχόλια:

ria είπε...: χαριτωμένος ο νεαρός!; 17 Ιανουαρίου 2009 στις 10:39 μ.μ.
Tzeni είπε...: ...και Φ Ω Ν Α Ρ Α!!!!!!!!!!!!!! Όλα σε ένα δηλαδή! Λιγοθυμώ η θαυμάστρια τρις!; 18 Ιανουαρίου 2009 στις 10:27 π.μ.
erotokritos είπε...: ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΠΑΙΔΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ ΑΥΤΟ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΜΕΤΡΑΕΙ! ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΕΧΕΙ ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ ΦΩΝΗ ΚΑΙ ΤΟ ΞΕΡΕΙ...ΑΛΛΑ ΜΕΓΑΛΟ ΤΑΛΕΝΤΟ ΕΧΕΙ ΣΤΗΝ ΥΠΟΚΡΙΤΙΚΗ!!!!; 10 Φεβρουαρίου 2009 στις 9:40 π.μ.

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

Σμαράγδια και σοκολάτα με σαντυγί στον κήπο με τις αυταπάτες

Οπου ανθεί ο μέσος όρος παύω να υπάρχω. Μου είναι αδύνατον να ευδοκιμήσω μέσα στη μάζα της εκάστοτε πλειοψηφίας. Οι ωραίες μειοψηφίες είναι το κάτι άλλο. Ή τις κάνω σμαράγδι να φωτίζουν τη νύχτα μου, ή τις τρώω με σοκολάτα και σαντιγύ. Γι αυτό και καμιά ολιγαρχία που εκτιμώ δεν έρχεται ποτέ στα πράγματα. Όμως, γι αυτό... ακριβώς την επιλέγω. Για να μην έρχομαι ποτέ στα πράγματα...

Μάγδαλα

"Τα Μάγδαλα είναι όνομα από μέταλλο βαρύ. Η ακουστική τους δονεί όπως οι μύδροι στα μυδράλια. Και η οπτική τους δένει το μάλαμα στο λεπτό μείγμα, το αμάλγαμα που βρίσκεται ανάμεσα στα μάγουλα του κοριτσιού και στα ζυγωματικά της ιεροδούλου. Στην μορφή της Μαγδαληνής συρρέουν και ορχούνται όλες οι θεμελιώδεις κατηγορίες του θηλυκού στη διαλεκτική του με τον άντρα." Λιαντίνης

Συμπαντική Ασκητική

«Το Παν είναι ο Λόγος. Το σύμπαν είναι Νοητικό».
«Όπως είναι πάνω, είναι και κάτω. Όπως είναι κάτω, είναι και πάνω».
«Τίποτε δεν είναι ακίνητο, όλα δονούνται».
«Όλα είναι δυαδικά, όλα έχουν δύο πόλους. Όλα είναι ένα ζεύγος αντιθέτων, τα άκρα αγγίζονται».
«Όλα ρέουν και πάλι ρέουν. Όλα έχουν περιόδους ακμής και παρακμής, ανόδου και καθόδου. Όλα κινούνται σαν εκκρεμές. Το μέτρο της κίνησης προς τα δεξιά είναι όμοιο με αυτό της κίνησης προς τα αριστερά. Ο ρυθμός είναι η εξίσωση τους».
«Κάθε αιτία έχει το αποτέλεσμα της. Κάθε αποτέλεσμα έχει μια αιτία, όλα γίνονται σύμφωνα με τον Νόμο».
«Η γέννηση υπάρχει παντού. Όλα έχουν μια αρσενική και μια θηλυκή αρχή. Η γέννηση εκδηλώνεται σε κάθε επίπεδο».

Άκου ρε γιε της καλογριάς, ο φίλος σου είμαι ο Πανουργιάς και το δεξί σου χέρι κι εκείνος που καλύτερα απ' ολουνούς σε ξέρει. Λένε πως παίζεις με χανουμάκια, με τουρκοπούλες και καλογριές και σ' αραδιάζουνε βρισιές. Πως μπαινοβγαίνεις στους μαχαλάδες, με ντερβησάδες στήνεις χορό και με ρωτάν και τι να πω; Λένε πως έχεις αλισβερίσι, μ' Αλή Πασάδες κάνεις χωριό και σε ρωτάω τι να τους πω. Πες τους ρε φίλε Πανουργιά, έχω εις στον πούτσον μου βιολιά, έχω και τουμπερλέκια κι όπως γουστάρω τα βαρώ και σπάω τα ζεμπερέκια. Όταν γυρίσω θα τους γαμήσω και αν αργήσω δώσ' τους κι αυτό, είναι τ' αρχίδια μου τα δυο. Όπως στα λέω να τους τα γράψεις, όπως στα λέω να τους τα πεις, Καραϊσκάκης σεβνταλής, Καραϊσκάκης μπεσαλής. Καραϊσκάκης γεια χαρά, γεια σου ρε γέρο του Μοριά και γεια που σ' αγαπάνε. Γεια τους που δε λυγίζουνε και που δεν προσκυνάνε. Λένε για μένα τα καρακόλια, άκου τι λένε να μη γαμεί, μίλα κι εσύ ρε Θοδωρή. Όπως τα λέμε να τους τα γράψεις, όπως τα λέμε να τους τα πεις, Καραϊσκάκης, Θοδωρής. Όπως τα λέμε να τους τα γράψεις, όπως τα λέμε να τους τα πεις, Κολοκοτρώνης και Γιωργής, Καραϊσκάκης, Θοδωρής. Γεια σου ρε Ανδρούτσο, γεια χαρά, γεια σας παιδιά μου αητόπουλα, που 'χετε αητό πατέρα κι όποιος δε με κατάλαβε, τότε ας μας κάνει αέρα. Όπως τα λέμε να τους τα γράψεις, όπως τα λέμε να τους τα πεις, Ανδρούτσος,Γιώργης, Θοδωρής. Έτσι μου είπαν να σας τα γράψω, έτσι μου είπαν λόγω τιμής, Ανδρούτσος, Γιώργης, Θοδωρής. Έτσι μου είπαν να σας τα γράψω, έτσι μου είπαν λόγω τιμής, μαζί τους είμαστε κι εμείς

"Λήθη"

Καλότυχοι οἱ νεκροὶ ποὺ λησμονᾶνε
τὴν πίκρια τῆς ζωῆς.
Ὅντας βυθίσει
ὁ ἥλιος καὶ τὸ σούρουπο ακλουθήσει,
μὴν τοὺς κλαῖς,
ὁ καημός σου ὅσος καὶ νἆναι
Τέτοιαν ὥρα οἱ ψυχὲς διψοῦν καὶ πᾶνε
στῆς λησμονιᾶς τὴν κρουσταλλένια βρύση·
μὰ βοῦρκος τὸ νεράκι θὰ μαυρίσει,
ἂ στάξει γι᾿ αὐτὲς δάκρυ ὅθε ἀγαπᾶνε.
Κι ἂν πιοῦν θολὸ νερὸ ξαναθυμοῦνται.
Διαβαίνοντας λιβάδια ἀπὸ ἀσφοδύλι,
πόνους παλιούς, ποὺ μέσα τους κοιμοῦνται.
Ἂ δὲ μπορεῖς παρὰ νὰ κλαῖς τὸ δείλι,
τοὺς ζωντανοὺς τὰ μάτια σου ἂς θρηνήσουν:
Θέλουν μὰ δὲ βολεῖ νὰ λησμονήσουν.

Welcome to my Utopia

Σελίδες

Deathly Seduction

Καληνύχτα...

Σάββατο 17 Ιανουαρίου 2009

Φαέθων Αδαμίδης

3 σχόλια:

Θανατική Ποινή:Δεν μου αξίζει να ζω σε έναν κόσμο που ακόμη ο Άνθρωπος σκοτώνει τον Άνθρωπο.

Et in Arcadia Ego

Εγώ δεν είμαι ποιητής...

Daemonia Nymphe - Krataia Asterope

Ο Χαρταετός του Οδυσσέα Ελύτη σε αφήγηση ΄Ελλης Λαμπέτη

Angels fall first

Διαμάντια και μπλουζ