Η χαρά του Ηλία!

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,



Βλέπω στην τηλεόραση την εκπομπή του πολυαγαπημένου μας Ηλία! Ναι! Ναι! Άψογος όπως πάντα...Σήμερα φοράει το black Galliano κοστούμι που αγοράσαμε την περασμένη εβδομάδα στο Μιλάνο, ένα ροζ, λευκό γιακά ,ανοικτό δύο -sorry τρία- κουμπιά στο λαιμό Oxford shirt (καλέ πότε το πήραμε αυτό;) και στο τσεπάκι το λαχανί μεταξωτό σλιπάκι του Ανέστη του υδραυλικού. Ευτυχώς τον είχα πείσει να αρχίσουμε τα solarium νωρίς. Τώρα το μαυρισμένο δέρμα του δένει απίθανα με το γκρι σιελ background......

Παίρνει έναν ταξιτζή (όχι όπως το συνηθίζει, καλέ!) ,συνέντευξη...Τώρα δεν κατάλαβα καλά αλλά μάλλον ο συμπαθής ταξιτζής θέλει να γίνει τραγουδιστής (εμένα μου φάνηκε αρκετά άφωνος, άρα σωστά στοχεύει..), ρεπόρτερ και συγγραφέας ροζ σκανδάλων....Τον ροζ κατ ευφημισμόν βέβαια γιατί με τόσο παπαδαριό που θάβει στο βιβλίο του μάλλον για total black σκάνδαλο μιλάμε....

Ο Ηλίας μας ακούει παππά και το χαμόγελο του φτάνει μέχρι τα αυτιά του....Το ότι οι παπάδες θα γινόταν η χαρά του Ψινάκη το περίμενες ποτέ; Εγώ πάλι ναι! Ουδέποτε είχα εμπστοσύνη σε άντρες που φοράνε μακριά φουστάνια.. Όλο και κάτι έχουν να κρύψουν από κάτω....Αν και τελικά αυτό που μου βγαίνει προς τα έξω είναι μια λύπηση για όλα αυτά τα ανθρώπινα πλάσματα που θα φορούσαν τα πάντα-ακόμη και μακρυές μαύρες κελεμπίες που είναι tres banale- για να κρύψουν αυτό που πραγματικά θα ήθελαν να είναι...

Ξέρω..ξέρω..να σταματήσω τα ληγμένα....